Τι ισχύει για την αργία της Πρωτομαγιάς

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν.Δ.3755/1957, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ΝΔ 147/1973, άρθρο 4 παρ.1 του ΒΔ 748/1966 ως υποχρεωτικές εξαιρέσιμες εορτές νοούνται :

α) Η 25 Μαρτίου
β) Η Δευτέρα του Πάσχα
γ) Η 15 Αυγούστου
δ) Η 25 Δεκεμβρίου
Ως προαιρετικές αργίες σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ.2 του Β.Δ. 748/1966 νοούνται:
α) Η 1 Μαΐου (Πρωτομαγιά)
β) Η 28 Οκτωβρίου

 

Για  την 1η Μαΐου ισχύει η παράγραφος  1 του άρθρου 1 του ΑΝ 380/1968.
«Δύναται δι αποφάσεως  του Υπουργού Εργασίας κατ έτος εκδιδόμενης, να καθορίζεται ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας η 1η Μαΐου»
Με την υπ’ αρίθμ. 16072/310/4.4.2017 απόφαση, του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, καθορίστηκε η 1η Μαΐου 2017 ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας για όλα τα καταστήματα, τις βιομηχανίες, βιοτεχνικές επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες γενικά, οι οποίες αργούν κατά τις Κυριακές.
Σύμφωνα με τη παρ.1 του άρθρου 3 του ΒΔ748/1966 απαγορεύεται η απασχόληση των μισθωτών και η λειτουργία των επιχειρήσεων πλην εκείνων που λειτουργούν νομίμως τις Κυριακές και τις αργίες.

 

Οι αμειβόμενοι με ημερομίσθιο αν κατά την εορτή αργία που επιτρέπεται η εργασία, δεν εργασθούν από δική τους υπαιτιότητα δεν δικαιούνται  το ημερομίσθιο, αν όμως δεν απασχοληθούν για λόγους που δεν οφείλεται σε αυτούς δικαιούνται να λάβουν το ημερομίσθιο τους.

 

Εάν η εορτή- αργία συμπίπτει με την πρώτη ή την τελευταία ημέρα αυθαίρετης απουσίας του ημερομισθίου μισθωτού, οπότε  είναι δύσκολο να διαγνωσθεί αν θα απουσίαζε και κατ΄ αυτήν, αυτός δικαιούται το ημερομίσθιο( Ν.Σ.Κρ 24/1966 ), ενώ αν η εορτή περιλαμβάνεται μεταξύ δύο ημερών αυθαίρετης απουσίας του, δεν δικαιούται το ημερομίσθιο της αργίας ( Ν.Σ.Κρ 919/62).

 

 

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν.435/1976 και των αποφάσεων  με  αριθμ. 8900/46 και 25825/51 των Υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών, οι Μισθωτοί απασχολούμενοι κατά τας Κυριακάς και τας κατωτέρω αναφερομένας εορτάς δικαιούνται, ανεξαρτήτως του κύρους της συμφωνίας περί της απασχολήσεως ταύτης και των άλλων ενδεχομένων συνεπειών, της υπό της υπ. αριθμ. 8900/1946 Κοινής Αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, ως αυθεντικώς ηρμηνεύθη διά της υπ. αριθ. 25825/1951 τοιαύτης, προβλεπομένης προσαυξήσεως εξ 75% κατά τα υπό των εν λόγω αποφάσεων, ως αύται ισχύουν σήμερον, οριζόμενα. Συνεπώς θα έχουν πρόσθετη αμοιβή 75% επί του νομίμου ωρομισθίου για όσες ώρες απασχοληθούν.

 

Κατά τις ισχύουσες διατάξεις ως νόμιμα κατώτατα όρια στα οποία υπολογίζεται η προσαύξηση 75% θεωρούνται τα εξής:

1) Τα νομοθετημένα κατώτατα όρια του Νόμου 4093/2012 εφόσον δεν υπάρχει ειδικότερη συλλογική ρύθμιση για τον μισθωτό.
2) Τα θεσπιζόμενα  κατώτατα όρια με τους κανονιστικούς όρους ΣΣΕ-ΔΑ που βρίσκονται σε ισχύ.
3) Τα νομίμως κατώτατα όρια ΣΣΕ-ΔΑ που έχει λήξει ή καταγγελθεί και ισχύουν βάση της ΠΥΣ 6/2012 (βασικός μισθός ή βασικό ημερομίσθιο- τα επιδόματα ωρίμανσης-τέκνων-σπουδών-επικίνδυνης εργασίας)

Οι αμειβόμενοι με μηνιαίο μισθό στο 1/25 του μισθού τους προσαύξηση 75% και οι αμειβόμενοι με ημερομίσθιο το νόμιμο ημερομίσθιο τους με προσαύξηση 75%. Συνεπώς οι ημερομίσθιοι θα λάβουν το ημερομίσθιο τους για την εορτή -αργία με προσαύξηση 75% , ενώ οι αμειβόμενοι με μηνιαίο μισθό, αν η επιχείρηση στην οποία εργάζονται εξαιρείται της Κυριακής αργίας, θα λάβουν μόνο προσαύξηση 75% που θα υπολογιστή στο 1/25 του μηνιαίου μισθού τους. Αντιθέτως οι αμειβόμενοι με μηνιαίο μισθό που εργάζονται σε επιχ/σεις  στις οποίες δεν επιτρέπεται η Κυριακή εργασία και εργάζονται κατά την εορτή- αργία, θα λάβουν πέρα από την προσαύξηση του 75% και το 1/25 ( συγκεκριμένα τόσα ωρομίσθια όσες ώρες εργασθούν, αφού το 1/25 του μισθού αντιστοιχεί σε 6,66 ώρες ) του μηνιαίου μισθού τους, γιατί ο μισθός τους αντιστοιχεί στις εργάσιμες ημέρες του μήνα και κατά συνέπεια δεν περιλαμβάνει και την αμοιβή της 1ης Μαΐου ή οποία συνήθως είναι αργία.

Επομένως, οι αποδοχές που θα πρέπει να καταβληθούν είναι οι ίδιες με όλες όσες καταβάλλονται κατά τις υποχρεωτικές αργίες.

 

Δημόσιοι υπάλληλοι
Τέλος σύμφωνα με την παράγραφο 11 του άρθρου 1 του Ν.1157/1981 η 1η Μαΐου και για τους μισθωτούς του Δημοσίου θεωρείται  αργία.
“Ημέραι αργίας και ημιαργίας των δημοσίων υπηρεσιών, οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως και λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ορίζονται αι εξής:
α) Ημέραι αργίας: Η Εθνική εορτή, η 28η Οκτωβρίου, η πρώτη του έτους, τα Θεοφάνεια, η των Τριών Ιεραρχών δια τους εκπαιδευτικούς λειτουργούς, η Καθαρά Δευτέρα, η Μεγάλη Παρασκευή, το Μέγα Σάββατον, η Δευτέρα του Πάσχα, η 1η Μαΐου, η του Αγίου Πνεύματος (Δευτέρα της Πεντηκοστής), η της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η 17η Νοεμβρίου δια τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και τας Ανωτέρας Σχολάς, η πρώτη και δευτέρα ημέρα των Χριστουγέννων και άπασαι αι Κυριακαί”

Πηγή: Taxheaven.gr